Formalaşmış bir stereotip var ki, rəhbər həyatının tək müsbət tərəfləri var.

Biznes adamlarından tez-tez eşitdiyim fikirlərdən biri belədir: “Bütün vaxtımı cari işlər alır...

İşə qəbul olunmaq üçün namizədlərin bəzən yalan danışdığı hər kəsə məlumdur.

Çox vaxt ölkəmizdə fəaliyyət göstərən iri holdinq və şirkətlər qruplarını ittiham edirlər ki, ölçülərinə görə ağır və ləngdirlər.

Hər bir komandada daha güclü və daha zəif işçilər olur.

Gəlin xatırlayaq necə tez-tez olur ki, qərarlar faktlar əsasında yox, rəylər əsasında verilir. Kollektiv müzakirə gedir, hərə bir fikir söyləyir, yekunda qərar formalaşır.

Yəqin ki, hər kəs qərarların verilməsini davamlı uzadan rəhbər tipi ilə qarşılaşıb. Belə davranışın səbəbləri müxtəlif və ilk baxışdan ağlabatan olur.

Yerli kiçik və orta şirkətlərimiz arasında kifayət qədər geniş yayılmış qüsurlu praktika var ki, HR xidməti sanki şirkətin daxili gözətçisidir.

Ölkəmizdə hələ də bir çox sahələrdə müştərilərə xidmət səviyyəsi axsayır.

Bir neçə gün əvvəl radioda aparıcıların dialoqunu eşitdim. Bəy aparıcı evdən necə işləmək mümkün olduğunu başa düşmürdü.